Vísnahornið

Ein er upp í rúmi
ástarhótum fjær
hulin dökku húmi
hjartað ákaft slær.

Brýst í brókarleysi
brjóstin þrýstin spennir
verst í vonarleysi
voldug lærin glennir.

Valur er á veiðum
vargur í kvennahjörð.
Undir búknum breiðum
bærast eistun hörð.

Otar lóknum ljótum
læra herðist takið.
Konan krepptum fótum
krafsar á honum bakið