Katrínarkvæði.
Hana Katrínu ég kannast við
Og hún er voða kúl
En hún þarf ríða við og við
Því annars verður hún fúl
Stundum styr ég finn af mér
og standpínan á mér kallar.
En hún Katrín kann að ríða vel
og hana kýs ég fremur en allar.
Og hún er voða kúl
En hún þarf ríða við og við
Því annars verður hún fúl
Stundum styr ég finn af mér
og standpínan á mér kallar.
En hún Katrín kann að ríða vel
og hana kýs ég fremur en allar.
Tilefni:
Skráð: 2008-11-08 20:48:06